ές,
A advantageous, POxy.237 viii 15 (ii A. D.).
ὀφελής, -ές (Α)επωφελής.[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀφέλλω (ΙΙ), επίθ. σχηματισμένο μτγν. πιθ. κατ' αποκοπή από τα σύνθ. σε -ωφελής (< ὄφελος)].