(A), εος, τό, poet. for κλέος, Alcm.96, cf. Hsch.
A s.v. κλειτή; κλῆτος, Suid.κλεῖτος (B), εος, τό, = sq., pl.
A κλείτεα A.R.1.599 cod. Laur. (v.l. κλίτεα): elsewh. κλίτος (q.v.).