πεισίνους

Greek Monolingual

-ουν, Α
(ως επίθ. πιθ. του Ερμού) αυτός που πείθει τον νου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πεισι- (< πείθω, πρβλ. πεῖσις[II]), συνθ. του τύπου τερψίμβροτος, + νοῦς.