ρέον

Greek Monolingual

(I)
-οντος, τὸ, Α
είδος ποτηριού, το ῥυτόν («ῥέοντα δώδεχ' ὧν τὰ μὲν δέκ' ἀργυρᾱ ἦν», Αστυδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Μτγν. τ. του ῥυτόν < ρ. ῥέω].———————— (II)
τὸ, ΜΑ
βλ. ρήο.