τετραζυγής

English (LSJ)

ές, = sq., ὄχοι Trag. (Satyr.) Oxy.1083 Fr.13.

Greek Monolingual

-ές, Α
τετράζυγος
[ΕΤΥΜΟΛ. < τετρ(α)- + -ζυγής (< θ. ζυγ- του ζεύγνυμι, πρβλ. ἐζύγ-ην), πρβλ. τρι-ζυγής].