παρστήετον: Ἐπικ. β΄ δυϊκὸν ὑποτ. ἀορ. β΄ τοῦ παρίστημι, Ὀδ. Σ. 183.
3ᵉ duel sbj. ao.2 poét. de παρίστημι.
see παρίστημι.
παρστήετον: Επικ. αντί παραστῆτον, βʹ δυϊκ. υποτ. αορ. βʹ του παρίστημι.