σπεῖος

German (Pape)

[Seite 918] τό, ep. statt σπέος; Od. 5, 194; h. Ven. 264; nach Hesych. auch σπεῖον

Greek (Liddell-Scott)

σπεῖος: τό, Ἐπικ. ἀντὶ σπέος.

French (Bailly abrégé)

ion. -εος, att. -ους (τό) :
épq. c. σπέος.

English (Autenrieth)

gen. σπείους, dat. σπῆι, pl. dat. σπέσσι and σπήεσσι: cave, cavern, grotto; pl., of one with many parts, Od. 16.232.
see σπέος.

Greek Monolingual

τὸ, Α
βλ. σπέος.

Greek Monotonic

σπεῖος: τό, Επικ. αντί σπέος.