κιγκλισμός

English (LSJ)

ὁ, = foreg., ib.14;

   A = τάραχος, Men.478.

Greek Monolingual

κιγκλισμός, ὁ (Α) κιγκλίζω (II)]
1. κίγκλισις
2. ταραχή.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κιγκλισμός -οῦ, ὁ [κιγκλίζω] (schokkende) beweging; uitbr. beroering, verwarring.