εὔβιος

English (LSJ)

ον, = sq. 1, Arist.HA620a21 (Sup.).    II = sq. 11, Supp.Epigr.2.530.1 (Puteoli, ii/iii A. D.).

German (Pape)

[Seite 1058] = Folgdm, im superl., Arist. H. A. 9, 36; Poll. 6, 196.

Greek (Liddell-Scott)

εὔβιος: -ον, τῷ ἑπομ., Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 36. 1, ἐν τῷ ὑπερθετ.

Greek Monolingual

εὔβιος, -ον (Α)
ο ευβίοτος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + βίος.

Russian (Dvoretsky)

εὔβιος: Arst. = εὐβίοτος.