εὐκόλως

French (Bailly abrégé)

adv.
avec une humeur facile, facilement;
Cp. εὐκολώτερον.
Étymologie: εὔκολος.

Russian (Dvoretsky)

εὐκόλως: 1) легко (φέρειν τὰς ἀτυχίας Arst.);
2) мирно, безмятежно (ζῆν Xen.);
3) просто, спокойно (εὐχερῶς καὶ εὐ. Plat.);
4) охотно: εὐ. ἔχειν πρός τι Lys., Plut. быть склонным к чему-л.