Μαγνῆτις

French (Bailly abrégé)

ιδος
adj. f;
c. Μαγνητικός ; Μαγνῆτις λίθος, aimant.
Étymologie: v. Μάγνης.

English (Slater)

f. adj.,
   1 of Magnesia in Thessaly. ἵπποισι Μαγνητίδεσσιν (P. 2.45)

Russian (Dvoretsky)

Μαγνῆτις: ῐδος adj. f магнесийская (ἵππος Pind.); Μ. λίθος Eur., Plat. магнесийский камень, т. е. магнит.