ἀπρίξ

English (LSJ)

Adv.

   A fast, tight, ἀ. ὄνυξι συλλαβών S.Aj.310; ἀ. ἔχεσθαι τοῦ κερδαίνειν Id.Fr.328, cf. Theoc.15.68, Luc.Nec.5, Eun.VSp.475 B.; τοῖν χεροῖν λαβέσθαι τινός Pl.Tht.155e, cf. Plb.12.11.6; ἔχειν χείρεσσι Theoc.24.55; δράξασθαι AP5.247 (Paul. Sil.).    II Subst., a kind of ἄκανθα (Cypr.), EM132.53.