ὀδμά 1 odour ὀδμὰ δ' ἐρατὸν κατὰ χῶρον κίδναται αἰεὶ λτ; γτ; θύματα μειγνύντων πυρὶ τηλεφανεῖ Θρ. 7. 8.
ὀδμά: ἡ дор. = ὀδμή.