σιωπητέος

English (LSJ)

α, ον,

   A to be passed over in silence, Luc.Hist. Conscr.27.    II σιωπητέον, one must pass over in silence, ib.6.

Greek (Liddell-Scott)

σιωπητέος: -α, -ον, ῥηματ. ἐπίθετ., ὃν πρέπει τις νὰ παρέλθῃ ἐν σιωπῇ, Λουκ. πῶς δεῖ Ἱστ. Συγγρ. 35. ΙΙ. σιωπητέον, πρέπει τις νὰ παρέλθῃ ἐν σιωπῇ, αὐτόθι 6.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
adj. verb. de σιωπάω.

Greek Monotonic

σιωπητέος: -α, -ον, ρημ. επίθ. του σιωπάω·
I. αυτός που πρέπει να αποσιωπηθεί, σε Λουκ.
II. σιωπητέον, κάτι που πρέπει να αποσιωπηθεί, στον ίδ.

Russian (Dvoretsky)

σιωπητέος: Luc. adj. verb. к σιωπάω.