χρυσῖτις

French (Bailly abrégé)

ίτιδος
adj. f.
qui contient de l’or.
Étymologie: χρυσός.

χρῡσῖτις: ῐδος adj. f золотая, золотоносная (ψάμμος Her.).
ῐδος ἡ
1) золотой песок Plut.;
2) Arst. = χρυσοκόμη.