καταπότιον

German (Pape)

[Seite 1372] τό, = Folgdm, eigentlich dim. dazu, Theophr, u. Medic.

Greek (Liddell-Scott)

καταπότιον: τό, τὸ καταπινόμενον, καταπότι, «χάπι», καὶ τὴν ἀπαλλαγὴν θᾶττον ποιεῖν καταπότιον δοθὲν Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 9. 20, 2., 9. 8, 3· δίδοται καὶ κοιλιακοῖς καταπότιον Διοσκ. π. Ὀρειβ. σ. 163, 217, 347κ. Γαλην., Παῦλ. Αἰγ. 7, 5.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

καταπότιον -ου en κατάποτον -ου, τό [καταπίνω] geneesk. drankje.