προπετῶς

French (Bailly abrégé)

adv.
avec précipitation, pétulance ou témérité.
Étymologie: προπετής.

Russian (Dvoretsky)

προπετῶς:
1) стремительно (κάτω σπᾶσθαι Arst.);
2) поспешно, опрометчиво (ἀποκρίνεσθαι Plat.);
3) неумеренно, необузданно (προπετέστερον χρῆσθαί τινι Dem., Polyb.).

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

προπετῶς adv. van προπετής.