ἄστοχος

English (LSJ)

ον,

   A missing the mark, aiming badly at, τινός Pl.Ti.19e, AP9.370 (Tib. Ill.).    2 abs., aiming amiss, random, οὐκ ἀστόχου διανοίας Arist.HA587a9; κατηγορία aimless, absurd, Plb.5.49.4; of a person, Phld.Ind.Sto.32. Adv. -χως amiss, Alex.116.14, Plb.1.74.2, Phld.Mort.33.