ἀτείχιστος

English (LSJ)

ον,

   A unwalled, unfortified, Th.1.2, 8.62, Lys.33.7: metaph., χάριν θανάτου πάντες ἄνθρωποι πόλιν ἀ. οἰκοῦμεν Epicur.Sent. Vat.31. Adv. -τως Sm.Za.2.4(8); ἀ. τετειχισμένοι, of Brahmans living in the open air, Philostr.VA3.15, 6.11.    2 not walled off, Th.1.64.