βιαστέον

English (LSJ)

   A one must do violence to, τύχην E.Rh.584; ἀλόγως β. Phld.Oec.p.56J.

Greek (Liddell-Scott)

βιαστέον: ῥημ. ἐπίθ., πρέπει νὰ ἐπενέγκῃ τις βίαν εἰς, τύχην Εὐρ. Ρήσ. 584.

Spanish (DGE)

hay que violentar οὐ β. τύχην E.Rh.584, οὐ ... ἀλ[όγως] β. Phld.Oec.p.56.

Greek Monotonic

βιαστέον: ρημ. επίθ. του βιάζω, πρέπει να ασκήσει κανείς βία σε..., σε Ευρ.