κολλητής

English (LSJ)

οῦ, ὁ,

   A one who glues or fastens, PTeb.316.70 (i A.D.), Sammelb.805 (iii A.D.), Gloss.

German (Pape)

[Seite 1473] ὁ, der Anleimende, Festverbindende, Sp.

Greek Monolingual

ο (Α κολλητής) κολλώ
αυτός που κολλά κάτι.