διεζευγμένως

English (LSJ)

Adv., (διαζεύγνυμι)    A discretely, of ratios, Nicom.Ar. 2.24.

German (Pape)

[Seite 617] getrennt, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

διεζευγμένως: ἐπίρρ. (διαζεύγνυμι) χωριστά, κεχωρισμένως, Ἰουστῖν. Μ.

Spanish (DGE)

adv. sobre el part. perf. pas. de διαζεύγνυμι
1 mat. por transposición de proporciones, Nicom.Ar.2.23, 24.
2 separadamente ἐὰν δ. λέγωμεν ... Iust.Phil.Qu.et Resp.M.6.1264D.