ἀναπόθετος

English (LSJ)

ον,    A not stored up, Hsch.

Greek (Liddell-Scott)

ἀναπόθετος: ὁ μὴ ἀποτεθειμένος, «ἀταμίευτα, ἀδιοίκητα, ἀναπόθετα» Ἡσύχ.

Spanish (DGE)

-ον
imperecedero ἀναπόθετον ... τὴν τοῦ Σωτῆρος ... βασιλείαν Cyr.Al.M.68.748B.