βιλλᾶς

English (LSJ)

dub. sens. in Hdn.Gr.1.55. βιλλίν· τὸ αἰδοῖον, ib. 158. βίλλος, = foreg., ibid. βιμβικίζεται· περικρούεται, Hsch. βίμβλινος, A = βίβλινος, Id.

Spanish (DGE)

ὁ
dud., palabra cóm., quizá lo mismo que βιλλίν, βίλλος q.u., Hdn.Gr.1.55.