τραυλόφωνος

English (LSJ)

ον, A with lisping speech, Hsch. s.v. Βάττος.

German (Pape)

[Seite 1135] mit stotternder Stimme, Hesych.

Greek (Liddell-Scott)

τραυλόφωνος: -ον, ὁ ἔχων φωνὴν τραυλίζουσαν, παρ’ Ἡσυχ.

Greek Monolingual

-ον, Α
(κατά τον Ησύχ.) τραυλός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τραυλός + -φωνος (< φωνή), πρβλ. μεγαλό- φωνος].