ἐπίμωμος

English (LSJ)

ον, A blameworthy, τὸν βίον Hld.7.2; blemished, Artem.5.67: opp. ἄμωμος, Herm. ap. Stob.1.41.1.

German (Pape)

[Seite 964] tadelnswerth, Heliod. 7, 2 u. a. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπίμωμος: -ον, ἀξιόμεμπτος, τὸν βίον Ἡλιόδ. 7. 2, πρβλ. Ἀρτεμ. 5. 67.

Greek Monolingual

ἐπίμωμος, -ον (AM)
αξιόμεμπτος.