ἐρευνητέον

English (LSJ)

A one must inquire, ποῖα.. X.Smp.8.39; εἰ.. Ph.2.27.

Greek (Liddell-Scott)

ἐρευνητέον: ῥημ. ἐπίθ. τοῦ ἐρευνάω, δεῖ ἐρευνᾶν, Ξεν. Συμπ. 8. 39.

Greek Monotonic

ἐρευνητέον: ρημ. επίθ., πρέπει να ερευνήσουμε, σε Ξεν.