weave

English > Greek (Woodhouse)

verb transitive

P. and V. ὑφαίνειν (Euripides, Ion, 1417) (acc. or absol.), V. κρέκειν, ἱστουργεῖν (absol.); see also plait.

woven: see woven.

Met., devise: P. and V. πλέκειν, V. ἐμπλέκειν, ῥάπτειν, καταρράπτειν, μηχανορραφεῖν; see devise.