διάθραυστος

English (LSJ)

ον, fragile, easily broken, Thphr.Lap.11.

Greek (Liddell-Scott)

διάθραυστος: -ον, εὐκόλως θραυόμενος, Θεόφρ. Λίθ. 11.

Spanish (DGE)

-ον
que se rompe fácilmente, frágil de ciertas piedras μαλακωτέρους καὶ διαθραύστους μᾶλλον Thphr.Lap.11.