ἐμπλήκτως

French (Bailly abrégé)

adv.
1 avec véhémence;
2 follement, sans raison.
Étymologie: ἔμπληκτος.

Russian (Dvoretsky)

ἐμπλήκτως:
1) необдуманно, порывисто: τὸ ἐ. ὀξύ Thuc. безрассудная поспешность;
2) легкомысленно (οὐκ ἐ., ἀλλ᾽ εὐκαίρως Isocr.).

Greek > English (Woodhouse Verbs Reversed)

(see also: ἔμπληκτος) madly