δυσαποτέλεστος

English (LSJ)

ον, hard to accomplish, Eust.1956.18.

German (Pape)

[Seite 676] schwer auszuführen, Eustath.

Greek (Liddell-Scott)

δυσαποτέλεστος: -ον, δυσκατόρθωτος, Εὐστ. 1956. 18.

Spanish (DGE)

-ον
difícil de llevar a término subst. τὸ δ. c. gen. τὸ τῆς Τρωικῆς μάχης δ. Eust.1956.18.

Greek Monolingual

δυσαποτέλεστος, -ον (Μ)
αυτός που δύσκολα φθάνει σε τέλος, δυσκολοκατόρθωτος.