κόαλοι

English (LSJ)

βάρβαροι, Hsch. κοάξ, onomatop., to express the croaking of frogs, βρεκεκεκὲξ κοὰξ κοάξ Ar.Ra.209, al. κόαρον· ἐλάχιστον, Hsch. κοάω, v. κοέω. κοβάθια, v. κωβάθια. κόβαθος, sine expl., PLond.1821.362 (in a list of cups). κόβακτρα· κολακεύματα, πανουργήματα, Hsch.

Frisk Etymological English

Grammatical information: m. pl.
Meaning: βάρβαροι H.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Perh. to καυαλός, or κόβαλος.