τριηράρχης

English (LSJ)

v. τριήραρχος.

Greek (Liddell-Scott)

τριηράρχης: -ου, ὁ, μεταγεν. τύπος ἀντὶ τοῦ τριήραρχος, τριηράρχας μὲν ὠνόμαζον οἱ παλαοὶ τοὺς ἄρχοντας τῶν τριήρων Γαλην. τ. 6, σ. 39.

Greek Monolingual

ὁ, Α
τριήραρχος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τριήρης + -άρχης].