ἐπίχρωσις

English (LSJ)

εως, ἡ, surface-stain, Plu.2.382c (pl.), Gal.Phil.Hist.27 (=Zeno Stoic.1.26); cf. ἐπιχρόϊσις.

German (Pape)

[Seite 1005] ἡ, der Anstrich, Färbung, Theophr.; Plut. Is. et Os. 77.

French (Bailly abrégé)

εως (ἡ) :
coloration superficielle, teinture ou tache qui reste à la surface.
Étymologie: ἐπιχρώννυμι.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπίχρωσις: -εως, ἡ, ὁ ἐπὶ τῆς ἐπιφανείας χρωματισμός, Πλούτ. 2. 382C· διάφ. γραφ. ἐν Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 2. 5, 4.

Russian (Dvoretsky)

ἐπίχρωσις: εως ἡ окраска: ἐπιχρώσεις δέχεσθαι Plut. принимать окраску, окрашиваться.