πᾰλαίτατος, v. παλαιός.
[Seite 446] παλαίτατος, s. παλαιός.
Cp. de παλαιός.
πᾰλαίτερος: compar. к παλαιός.
πᾰλαίτερος: πᾰλαίτατος, ἴδε ἐν λ. παλαιός.
πᾰλαίτερος: -αίτατος, ανώμ. συγκρ. και υπερθ. του παλαιός.