νηπίεος

English (LSJ)

α, ον, = νήπιος, χεῖρα… νηπιέην Opp.H.3.585.

Greek Monolingual

νηπίεος, -έα, -ον (Α) νηπιέη
νήπιος («χεῖρα νηπιέην», Οππ.).

German (Pape)

zum Kinde gehörig, νηπιέη χείρ, des Kindes, Opp. Hal. 3.585.