χρυσῖτις

French (Bailly abrégé)

ίτιδος
adj. f.
qui contient de l'or.
Étymologie: χρυσός.

Russian (Dvoretsky)

χρῡσῖτις: ῐδος adj. f золотая, золотоносная (ψάμμος Her.).
ῐδος ἡ
1 золотой песок Plut.;
2 Arst. = χρυσοκόμη.

German (Pape)

fem. zu χρυσίτης.