περιτρίβω

English (LSJ)

[ῑ],

   A rub or wear away all round, -τρίψας ὁ χρόνος [τὸ ἄγαλμα] Philostr.Her.2.1, cf. Im.1.23 (Pass.); πτερὰ περιτετριμμένα battered, Arist.HA627a13; κόγχος ἅλμη . . περιτρῐβείς (aor. 2 Pass.) Lyc.790 : metaph., περιτετριμμένοι 'old hands', Arr.Epict.2.6.5.    II smear, τί τινι Nonn. D.6.190,41.110.

German (Pape)

[Seite 597] ringsum abreiben, περιτριβείς Lycophr. 790.