φευκτικός

English (LSJ)

ή, όν,

   A inclined to avoid, opp. ὀρεκτικός, c. gen., Arist.de An.431a13; opp. αἱρετικός, Phld. Mus.p.93 K.

German (Pape)

[Seite 1267] flüchtig, Eustath.