ἐρείπιος

English (LSJ)

ον,

   A falling, ruinous, οἰκία Ph.1.197, cf. 2.436 ; ἐρείπιος γῆ· ἡ χέρσος, Suid.

German (Pape)

[Seite 1024] ον, einstürzend, οἰκία Philo.