δρομέω

Spanish (DGE)

1 correr δρομέων θεοῦ εἰς κλυτὸν ἄλσος IG 4².618 (IV a.C.), δρόμωμεν dud. en Alc.6.8.
2 medic., de empiemas acumularse, formarse ὡς μὴ πάλιν δρομοίη Aët.8.73, cf. tb. δρομάω.