ἠχικός

English (LSJ)

ή, όν, (ἦχος)

   A = ἠχητικός, of Alcaeus, ἠ. Αἰολίδης, i.e. singing in Aeolic, Epigr. ap. Sch.Pi.O.p.10D.

German (Pape)

[Seite 1180] = ἠχετικός, Welck. syll. epigr. 236, 4.