τό, v. κάναστρον:—also κάνιτρον, = κανίσκιον, Hsch., Phot.
[Seite 1321] τό, = κάναστρον, τυροῦ, im Liede bei Ath. VIII, 360 c.
κάνιστρον: τό, ἰδὲ κάναστρον.