διάδρασις

English (LSJ)

-εως, ἡ, (διαδιδράσκω) an escape from, ἀναγκῶν, πυρός, J. AJ17.4.2 and 10.2.

Spanish (DGE)

-εως, ἡ
huida, evasión c. ποιέω y gen. huir de τῶν ἀναγκῶν I.AI 17.76, αὐτῶν I.AI 18.142, glos. a δράσκασις Hsch.

French (Bailly abrégé)

εως (ἡ) :
évasion, fuite.
Étymologie: διαδιδράσκω.

Greek (Liddell-Scott)

διάδρᾱσις: -εως, ἡ, (διαδιδράσκω) διαφυγή, ὑπεκφυγή, Ἰώσηπ. Ἰ. Α. 18. 5, 4.

German (Pape)

[ρᾱ], ἡ, das Entlaufen, Jos. Ant. 18.5.