ἐναντιολογέω

English (LSJ)

contradict, αὐτὸν αὑτῷ Pl.Sph.268b: abs., Str.15.1.3.

Spanish (DGE)

1 contradecir c. dat. de pers. ἀναγκάζοντα ... ἐναντιολογεῖν αὐτὸν αὑτῷ Pl.Sph.268b, σοί Eust.78.21, c. ac. de rel. αὐτοῖ[ς] τι Epicur.Nat.28.11.4.7, c. dat. de cosa μήτε ἂν ἡμεῖς ... τοῖς νῦν διδασκομένοις ἐναντιολογῶμεν Cyr.H.Catech.5.12, mismo sent. en v. med., c. giro prep. μόνων δὲ ἐκείνων μνημονεύων ἐν οἷς ἐναντιολογεῖται πρὸς ἑαυτόν recordando sólo aquellos (escritos) en los que se contradice a sí mismo Gal.5.427.
2 contradecirse Eus.Hierocl.12.35, Chrys.M.61.414, tb. en v. med., Chrys.M.61.531.

German (Pape)

[Seite 827] widersprechen, τινί, Plat. Soph. 268 b u. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ἐναντιολογέω: ἀντιλέγω, τινι Πλάτ. Σοφ. 268Β, Στράβ. 686.

Russian (Dvoretsky)

ἐναντιολογέω: противоречить, прекословить (τινι Plat.).