ἀρεστέον
English (LSJ)
[ᾰ], one must be pleased, c. inf., Tz.H.8.212.
Greek (Liddell-Scott)
ἀρεστέον: ῥηματ. ἐπίθ., δεῖ ἀρέσκειν, μετ’ ἀπαρεμφ., Τζέτζ. Ἱστ. 8. 212.
[ᾰ], one must be pleased, c. inf., Tz.H.8.212.
ἀρεστέον: ῥηματ. ἐπίθ., δεῖ ἀρέσκειν, μετ’ ἀπαρεμφ., Τζέτζ. Ἱστ. 8. 212.