κατάφημι

English (LSJ)

   A assent, S.OT506 (lyr., μεμφομένων is gen. abs.); opp. ἀπόφημι, in aor. 1 inf. -φῆσαι, Arist.Metaph.1007b21; οἷον -φᾶσα ἢ ἀποφᾶσα [ἡ ψυχὴ] διώκει ἢ φεύγει Id.de An.431a9:—Pass., aor. inf. -φᾰθῆναι Id.Int.18b39.    II promulgate, νόμοι οὓς κατέφησεν θεὸς Ἰουδαίοις f.l. in J.BJ3.8.4 (v. κατηφέω).

German (Pape)

[Seite 1388] (s. φημί), bejahen, behaupten, Ggstz ἀπόφημι, Arist. Metaphys. 3, 6 u. öfter; beistimmen, οὔποτε μεμφομένων ἂν καταφαίην Soph. O. R. 506, Schol. ἐπαινέσαιμι.