spurce

Revision as of 16:25, 12 June 2024 by Spiros (talk | contribs) (CSV3 import)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

Latin > English (Lewis & Short)

spurcē: adv., v. spurcus.

Latin > French (Gaffiot 2016)

spurcē¹⁴ (spurcus), salement : Col. Rust. 7, 9, 14 ; [fig.] Cic. Phil. 2, 99 ; spurcius Cat. d. Plin. 29, 14 ; -cissime Cic. Att. 11, 13, 2.

Latin > German (Georges)

spurcē, Adv. (spurcus), schweinisch, säuisch, unflätig, Colum. 7, 9, 14. – bildl., aliquid spurce factum, Cornif. rhet. 1, 8: quin in illam miseram tam spurce, tam impie dixeris, Cic. Phil. 2, 99: spurcius nos quam alios Opicon appellatione foedant, Cato libr. ad Marc. fil. fr. 1. p. 77 Jord.: deinde perscribit spurcissime (in den unflätigsten Ausdrücken), quas ob causas fecerit, Cic. ad Att. 11, 13, 2.

Latin > Chinese

spurce. adv. c. s. :: 腌臢汚穢然