πλινθιακός

English (LSJ)

ή, όν,

   A of or for bricks: ὁ π., = πλινθευτής, D.L.4.36.

German (Pape)

[Seite 636] zum Ziegel gehörig; ὁ πλ., = πλινθευτής, Diog. L. 4, 36.