στεπτήριος

Revision as of 19:53, 2 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (c2)

English (LSJ)

ον,

   A of or for crowning, τὰ σ.,= στέμματα, Hsch.: Στεπτήριον, τό, a festival at Delphi, Plu.2.293c.

German (Pape)

[Seite 936] zum Bekränzen gehörig; τὰ στεπτήρια, = στέμματα, Hesych. Vgl. σεπτήριος.